|
| |
root gehoor | verschuiving1 - verschuiving2 - | |
verschuifpitch | ||
|
Een toon met sterke componenten op de frequenties van 800, 1000 en 1200 Hz zal een virtuele pitch hebben die overeenkomt met de 200 Hz missende grondtoon. Als elk van deze componenten echter verhoogt wordt met 20 Hz zijn ze niet meer de exacte harmonischen van een grondtoon rond de 200 Hz. Het auditieve systeem zal ze accepteren als 'bijna harmonischen' en identificeert een
virtuele pitch van iets boven 200 Hz (ongeveer 1/3 (820/4 + 1020/5 + 1220/6) = 204 Hz). Het auditieve systeem lijkt te zoeken naar de 'bijna gelijke factor' van de frequenties van de componenten. In deze demonstratie verschuiven de drie componenten van een complexe toon in tien stappen van 20 Hz waarbij het verschil tussen de componenten 200 Hz blijft. Hierbij verschuift de virtuele pitch van 200 Hz naar ongeveer 1/3(1000/4 + 1200/5 + 1400/6)= 241 Hz. Daarnaast kan ook nog een tweede stijgende virtuele pitch waargenomen worden die eindigt bij 1/3(1000/5 + 1200/6 + 1400/7)= 200 Hz en soms kan zelfs een derde virtuele pitch worden waargenomen. Vervolgens wordt gedemonstreerd hoe de virtuele pitch van twee complexe tonen bestaande uit componenten van 800, 1000 en 1200 Hz en componenten van 850, 1050 en 1250 Hz overeenkomt met grondtoonfrequenties van respectievelijk 200 Hz en 210 Hz. [Naar voorbeeld van demo21 van de ASA CD.] |  fragment beluisteren  technische details  tekst/transcriptie  | |
 |
verschuiving1 De drie componenten van een complexe toon (500 ms) verschuiven in tien stappen van 20 Hz van 800-1000-1200 naar 1000-1200-1400 Hz. Tussen de opeenvolgende stappen zit 500 ms pauze. | |
|
verschuiving2 Twee complexe tonen bestaande uit componenten van 800-1000-1200 Hz en 850-1050-1250 worden vergeleken met de enkelvoudige sinustonen van 200 Hz en 210 Hz. | |
 | ||